bazen yaklaşık 10 metredir
evet sadece 10 metre lan. rahmetli dedem katetmişti.
kendisinin son yılları işkence gibi geçmişti. dolu hastalığı vardı. son 1-2 yılında yerinden kalkamadı neredeyse, konuşamadı bile. demans yüzünden bizi hatırlayamadı bazen, halüsinasyonlar gördü.
o yataktan kalkamadığı son zamanlarında gerçek anlamda can yoldaşı olan babaannem de dizinden ameliyat olmak zorunda kalmıştı o da 4-5 gün kalkamayacaktı yerinden. çocukları, torunları hep beraber doluştuk tabi evlerine, yanlarına. bir kısmımız dedemin yanında salonda, bir kısmımız babaannemizin yanında yan odadaydık.
babaannemin ameliyatı yeni olduğu için acısı oldukça fazlaydı ve ister istemez sesi yükseliyordu arada acıdan. sonra bu sesler baya yükselince merak edip dedemin yanından ayrıldık babaanneme bakmak için. aradan az bir zaman geçti. arkadan dedemin sesi geldi;
“bakamıyo mu bunlar sana? ben geldim boşver sen bunları artık.”
2 kişi koluna girmeden yerinden kalkamayan, yürüyemeyen, tek kelimeyi 2 dakikada söyleyebilen o adam eline bastonunu alıp 10 metre uzaktaki odaya hayat arkadaşının, can yoldaşının acısına ortak olmaya gelmişti. belki ölünceye kadar bir 10 metre daha yürümemiştir o günden sonra.
kimse uçakla, arabayla gidilen binlerce kilometrelik yollardan bahsetmesin bir sevgi için gidilen en uzun mesafe 10 metredir benim için o günden sonra.